Luisterend oor
De eerste ontmoeting met het wijkteam was een digitale. 'We konden elkaar de hand niet schudden, maar ik kon haar wel zien op mijn beeldscherm. Toch fijn dat je weet met wie je praat. We bespraken wat er bij mij speelde en hoe dat zo gekomen was. Door het overlijden van mijn man voelde ik me in de steek gelaten. Ik kon me moeizaam uiten. Daarnaast hield mijn inwonende zoon weinig rekening met me. Hij zette zijn visspullen bijvoorbeeld geregeld midden in mijn woonkamer en liet zijn kleding overal slingeren. Ik zag door de bomen het bos niet meer. De wijkteammedewerker bood een luisterend oor. Voor het eerst in lange tijd kon ik mijn verhaal kwijt. Onze vervolggesprekken verliepen, door een slechte internetverbinding, telefonisch. Voor mij geen enkel probleem. Het maakte de ondersteuning er niet minder door. Ik kreeg juist veel bruikbare tips. Ze hielp me mijn gevoelens te uiten richting anderen en mijn zoon steviger aan te pakken. Dit zorgde voor ruimte en structuur in mijn hoofd. Hierdoor maakte ik een start met het opruimen van mijn voor- en achtertuin. Daarna volgde mijn huis. Ik moest veel oude spullen uitzoeken en weggooien. De wijkteammedewerker gaf me bij iedere nette ruimte veel complimenten.'
