Incluzio Hollands Kroon

Moeder in plaats van hulpverlener

19/07/2021
Positieve gezondheid, Integraal werken
Delen via \a\a

Rust en ruimte. Dit was wat Sandra (43) zocht toen ze twee jaar geleden met haar man en drie kinderen verhuisde naar Anna Paulowna. Door het hulpverleningsverleden van het gezin kwam ze al snel in aanraking met het wijkteam. ‘Mijn gevecht met de bureaucratie stopte. Ik kon mijn moederrol weer oppakken.’

Vanaf jonge leeftijd heeft Sandra het gevoel dat haar kinderen – Jade (17), Jeremy (14) en Ava (12) anders zijn. ‘Ik scheidde al vroeg van hun biologische vader. Hij raakte uit beeld. Op de basisschool wijdde iedereen het afwijkende gedrag van mijn kinderen aan onverwerkte emoties. Voor mijn gevoel klopte dit niet, maar ik kreeg mijn vinger er niet achter.’

Slopend gevecht

Sandra’s jongste dochter is snel angstig en traag in haar informatieverwerking. ‘Daarom wilde ik haar al snel naar het speciaal onderwijs hebben. Docenten op school zagen niets aan haar, dus ik moest hemel en aarde bewegen om dit voor elkaar te krijgen. Mijn oudste is juist heel slim en vlot, maar door haar dyscalculie werd ze op de middelbare school op een veel te laag niveau geplaatst. Ze verveelde zich kapot en trok het na een half jaar gewoonweg niet meer. Mijn zoon, die regelmatig angstig gedrag liet zien, ging ondertussen opeens alleen naar de basisschool. Zonder zijn zussen bij wie hij zich zo vertrouwd voelde. Mijn kinderen vielen stuk voor stuk uit met depressieve en burn-outklachten. Mijn jongste dochter durfde me niet meer los te laten. Mijn zoon zei letterlijk op zijn elfde tegen mij: ‘Mama, ik wil er niet meer zijn.’ Daar sta je dan. Natuurlijk zocht ik hulp, maar het voelde als één groot gevecht tegen de bureaucratie. En zo’n gevecht sloopt je.’
shutterstock_1687184866.jpg

Nieuwe start

Het gezin wilde al een tijdje verhuizen om een nieuwe start te maken. ‘Door de problematiek van de kinderen stelden we dit keer op keer uit. Uiteindelijk besloten we toch de stap te zetten. Omdat we rust en ruimte zochten, vertrokken we naar Anna Paulowna. In onze oude woonplaats kreeg ik hulp via de gemeente. Daardoor werd onze ‘casus’ overgeheveld naar het wijkteam van Incluzio Hollands Kroon. In januari 2019 stond het wijkteam voor de eerste keer bij ons op de stoep. Ik was inmiddels bekend met de hulpverlening, maar ontzettend ‘therapiemoe’. Ik vertelde de wijkteammedewerker dat we op het moment in rustig vaarwater zaten en besprak de problematiek van mijn kinderen met haar. Ze hadden op dat moment allen een goede school, althans dat dacht ik. Ik wilde haar hulp kunnen inroepen op het moment dat dit nodig zou zijn. En het is fijn als je iemand niet hoeft bij te praten tijdens een moment van crisis. In het begin sprak ik de wijkteammedewerker tweewekelijks. Bij vragen appte ik haar. Ook nam ze geregeld zelf even contact op om te horen of alles goed verliep.’

Alle zeilen bijzetten

Toen ze een poosje in Anna Paulowna woonde, moest Sandra plots alle zeilen bijzetten. ‘Het ging niet goed met mijn zoon, van wie we inmiddels wisten dat hij autisme heeft. Omdat hij heel zachtaardig is, heeft hij een rustige leeromgeving nodig. Ik had hem in een speciale klas geplaatst met kinderen die hetzelfde gedrag vertoonden. Op zijn school zaten echter veel leerlingen met zware gedragsproblematiek. De politie moest er geregeld ingrijpen. De wijkteammedewerker zag direct dat mijn zoon niet op de goede plek zat. Omdat hij door alle stress stopte met eten, drinken en slapen, namen we een drastische beslissing. We haalden hem per direct van school. De wijkteammedewerker was op dat moment een enorme steun voor me. Waar ik voorheen alles zelf uitzocht, wierp zij zich nu op als intermediair. Zij kende alle instanties in de omgeving en wist vervolgens ook de wegen om ergens binnen te komen. Vanuit haar bevoegdheid nam ze ons allerlei regelwerk uit handen. Uiteindelijk vonden we een heel fijne plek voor Jeremy op een zorgboerderij. Hij doet er werkervaring op en krijgt tevens een stukje scholing.’

Overeind blijven

De wijkteammedewerker hielp Sandra niet alleen bij de zorg voor haar kinderen. ‘Ze hield ook mijn draagkracht in de gaten. Als moeder doe je alles voor je kinderen en leg je je keer op keer neer bij je situatie. Gewoon je schouders eronder. De wijkteammedewerker liet me inzien dat onze situatie een stuk zwaarder is dan gemiddeld. Om af en toe te kunnen bijtanken, zochten we een logeeradres voor mijn jongste dochter. Dat zij nu twee keer per maand een weekend van huis is, geeft lucht.
 
Het belangrijkste voor mij is echter dat ik niet meer hoef te vechten met instanties om mijn kinderen op een goede plek te krijgen. Ik voel me geen hulpverlener meer en kan mijn moederrol weer volledig oppakken. Het wijkteam opent deuren, waardoor je veel makkelijker met je hulpvraag op de goede plek terechtkomt. Nu het goed gaat met mijn kinderen, heb ik het wijkteam veel minder nodig. Wanneer ik vragen heb, is ze er direct. Ik heb een heel kort lijntje met haar. Momenteel werken we nog één los eindje uit. We proberen vrijstelling van scholing te krijgen voor mijn zoon. Zonder het wijkteam had ik dit niet doorgezet. Bang om weer opgeslokt te worden door alle bureaucratie. Zij is een echte doorpakker.’

Op de hoogte blijven van alles rondom Anders Organiseren? Volg ons op LinkedIn.

 

Gerelateerde berichten

Professionele autonomie
Ervaringsrapport

Ervaringsrapport Professionele autonomie

Autonomie is de kern van ons werk. Onze droom realiseren we alleen maar door onze professionals én klanten ruimte, eigenaarschap en vertrouwen te geven.

27/12/2023
Integraal werken
Professionele autonomie
Nieuws

Wat is professionele autonomie?

Autonomie is de kern van ons werk. Onze droom realiseren we alleen maar door onze professionals...

27/12/2023
Integraal werken
Parels van Incluzio
Nieuws

De Parels van Incluzio

Wat zijn er ongelooflijk veel mooie parels binnen onze organisatie.

01/12/2023
Positieve gezondheid